Poziv BH i svjetskoj javnosti da se počne misliti genocid u Srebrenici

Misliti genocid u Srebrenici znači tražiti odgovor na pitanje da li je genocid legalno sredstvo u ostvarivanju političkih i kulturnih ciljeva, saopćio je Institut za istražvanje genocida Kanada.

– Dejtonski mirovni sporazum pokazuje da on to jest. Prošlo je devetnaest godina od genocida u Srebrenici, stravičnog zločina i simbola stradanja, agresije i genocida u Bosni i Hercegovini. U Srebrenici se dovršava barbarski pohod režima koji je ognjem i mačem pravio “Veliku Srbiju”. Bosanski Srbi u velikom broju, potaknuti velikosrpskom politikom iz Srbije, shvatili su da je jedini način da se stvori homogena, “Velika Srbija” da se izvrši agresija i genocid – navodi se u saopćenju ove organizacije.

A genocid u Srebrenici, smatraju, predstavlja dovršavanje procesa zločina nad Bosnom i Hercegovinom, dovršenje projekta „čiste“ srpske teritorije u Bosni i Hercegovini.

Taj proces se nije mogao sprovesti bez režima Slobodana Miloševića. Današnja srbijanska vlast odgovornost za genocid u Bosni i Hercegovini podmeće bosanskim Srbima koji su Dejtonski sporazum o miru pretvorili u sredstvo gušenja države Bosne i Hercegovine.

Na pragu dvadesete godišnjice jednog od največih zločina protiv čovjeka i civilizacije poslije holokausta u Evropi, Institut za istraživanje genocida Kanada poziva bosanskohercegovačku, evropsku i svjetsku akademsku, kulturnu i političku javnost da konačno počne misliti genocid u Srebrenici.

Novo promišljanje genocida u Srebrenici se treba zasnivati na tome da se genocid u Srebrenici ne može svesti na jednu dženazu godišnje i kurtoazni govor saučešća političara iz Bosne i Hercegovine i inostranstva. Time se iskrivljuje, prikriva genocid koji u nedostatku novog promišljanja može podstaknuti nove velikosrpske nasrtaje na Bosnu i Hercegovinu.

Genocid nad Bošnjacima Srebrenice je na savjsti evropske i općenito svjetske zajednice. Pitanje genocida je pitanje cijelog čovječanstva. Dakle, genocid u Srebrenici treba posmatrati na evropskom i svjetskom nivou, u okviru internacionalnog prava, Povelje UN, Evropske unije.

Na međunarodnim skupovima se pominje Srebrenica, ali se ne veže za Bosnu i Hercegovinu. Tako se stiče dojam da je Srebrenica neko neodređeno mjesto izvan bosanskohercegovačkog prostora. Neznanje, neodgovornost i nesposobnost pojedinaca i institucija predstavljaju osnovicu potkopavanja herojske odbrane Republike Bosne i Hercegovine i ponižavanja žrtava stradanja. Time se pomaže da agresija na Republiku Bosnu i Hercegovinu retroaktivno postane „građanski rat“ u kojem su „svi ubijali“ i u kojem su „svi jednako krivi“.

Zna se ko je izvršio zločin genocida u Srebrenici, a znamo li odgovornost mnogobrojnih međunarodnih i unutrašnjih političara koji Presudu Internacionalnog suda pravde u Hagu o genocidu u Srebrenici pretvaraju u mrtvo slovo na papiru.

Presuda treba da služi za traženje i poštovanje prava, za ostvarivanje pravde za žrtve, za utemeljenje istine o zločinu. Područje genocida treba da ima poseban status u savjesti međunarodne zajednice, a ona i danas prelazi preko toga što se u toj zoni, na primjer, ni sada ne dopušta bošnjačkoj djeci, potomcima genocida, školovanje na maternjem jeziku.

Kompleksnost problema genocida zahtijeva da se na više razina govori i djeluje, a jedna od njih estetičko-umjetnička i poietička je izuzetno važna.

Institucije entiteta Republika Srpska, vojska i policija, prema presudi Međunarodnog suda pravde u Hagu počinile su genocid nad Bošnjacima. Bosanskohercegovačke dejtonske institucije moraju ispoštovati ovu presudu, jer je ona nadređena svim pravno-političkim i paradržavnim formama djelovanja.

Borba za Bosnu i Hercegovinu danas se vodi kroz poštivanje vladavine zakona i priznavanje važnosti internacionalnog prava kojim se članica UN mora zaštititi od barbarstva, agresije i velikosrpskog projekta koji proizilazi iz ekspanzionističko-integralističkog nacionalizma. U entitetu Republika Srpska očuvanje rezultata genocida postavljeno je kao glavni politički i kulturni cilj svih vlada poslije Dejtona.

– To im je omogućio upravo Dejtonski mirovni sporazum. Od 1995. do 2014. Bosna i Hercegovina je postala zatočenik entitetskog iredentističkog i protivdržavnog djelovanja. Oni koji ne shvataju da je genocidna tvorevina Republika Srpska četnički antibosanski projekt trebaju odstupiti iz struktura vlasti. Tu se ne radi o naivnosti i neznanju – riječ je o nedoraslosti i krajnjoj neodgovornosti – navodi se, između ostalog, u saopćenju Instituta za istražvanje genocida Kanada.

(Fena)