RTV7 | Medijski servis grada Tuzle
Predsjednik srpskog entiteta u BiH Milorad Dodik nije se ustručavao da pred kamerama promijeni lice Jugoistočne Evrope.
Njegove opasne vizije i snovi služe samo njemu i održavanju njegove moći, smatra dopisnik berlinskog Tagescajtunga iz Sarajeva Erih Ratfelder, a prenosi Dojče vele.
Kao prethodno Bakiru Izetbegoviću, Mladenu Ivaniću i Draganu Čoviću, i Miloradu Dodiku je na kraju intervjua za DW pokazana karta Bosne i Hercegovine uz pitanje:
Da li je zadovoljan kartom takvom kakva jeste ili bi nešto izmijenio? Ali jedino je on u ruke uzeo flomaster.
“Već su se jednom crtale mape i na njoj povlačile nove granice. Kod prvog projekta Velike Srbije sve je okončano u užasnom krvavom ratu, u kojem su na kraju svi izgubili. Predsjednik srpskog entiteta u Bosni i Hercegovini Milorad Dodik sada se usudio da poželi da mijenja lice jugoistočne Evrope. Pred kamerom je crtao nove granice i precrtavao postojeće. Na njegovoj mapi većina Republike Srpske pripojena je Srbiji. Sjever Kosova takođe bi trebalo da dođe u Srbiju”, piše Ratfelder.
Prema njegovim riječima, to podsjeća na gest nekog velikog generala koji ima moć da prekraja svijet.
“To što Hrvatima velikodušno prepušta Trebinje i dio Istočne Hercegovine, samo je fusnota. Time on podržava treći entitet. Kao onda u ratu kada su, Karadžić i Mladić na jednoj strani, Mate Boban i Jadranko Prlić na drugoj strani, u principu bili složni da od Bosne i Hercegovine odlome što je više moguće teritorije i pridruže je odgovarajućoj, matičnoj državi”, dodaje Ratfelder.
Haški tribunal je Ratka Mladića osudio na doživotni zatvor. Za nekoliko dana biće izrečena presuda i Jadranku Prliću. Tim presudama biće kažnjeni zločini etničkih čišćenja s desetinama hiljada civilnih žrtava.
“Međutim, rezultat Mladićeve politike je opstao. Dejtonski sporazum je politiku srpskog ratnog zločinca nagradio teritorijalnom podjelom zemlje. Kada Dodik u intervjuu za DW pozitivno ocjenjuje Dejtonski sporazum, onda to čini upravo iz tog razloga. Međutim, on i njegovi propagandisti zaboravljaju da pomenu da su Karadžić i Mladić odbili sporazum. Nijedan bosanski Srbin ga nije potpisao, već je to bio Milošević. Ali, kakav uopšte značaj danas ima ta istorijska istina? Dodik sada treba da sačeka. On više ne prijeti referendumom, ali, kako kaže, o njemu još uvek sanja. On stavlja pod znak pitanja sposobnosti države Bosne i Hercegovine da uopšte funkcioniše. Nakon što su bosanski Srbi i on učinili sve što je moguće da se podjela zemlje produbi, da se uništi ono malo napretka za reintegraciju zemlje pod Visokim predstavnikom Pedijem Ešdaunom, da se blokira povratak raseljenih i da se oteža život onima koji su se ipak vratili”, ističe Ratfelder.
Njemački novinar dodaje da je Dodik lično odlučujuće doprinio političkoj i ekonomskoj blokadi Bosne i Hercegovine.
“On je u oblasti u kojoj se rasprostire njegova moć – a i dalje, u cijeloj zemlji – doveo ljude u ekonomski nesnosnu situaciju. Siromaštvo i nedostatak perspektive vode u emigraciju. Veliki dijelovi Republike Srpske su skoro bez ljudi. Ona je u dugovima, odavno je rasprodato što se rasprodati moglo. Ali Dodika ne interesuju sudbine ljudi. “Veliki strateg“ sada optužuje Srbiju da nažalost nije u situaciji da slijedi njegovu politiku: Srbija bi trebalo da prizna Kosovo. Tada bi kucnuo čas da se Republika Srpska odvoji od Bosne i Hercegovine. Onaj ko je prije 26 godina crtao karte, bio je spreman da ide do kraja i da u ambis povede ne samo “protivnika“, već i sopstveno društvo. Danas bi bilo važno kada bi Evropa – poput Američke ambasadorke – Dodiku konačno jasno stavila do znanja da političar sa takvom ideološkom opremom nema nikakve veze sa zapadnim vrijednostima i da sa njima nema šta da priča. Dodik je svjestan da je lako ranjiv, da je njegov režim finansijski uništen i da zavisi od međunarodne zajednice. Čak ni Rusi ga neće zauvijek finansirati. Njegove opasne vizije i snovi služe samo njemu i održavanju njegove moći”, zaključuje Ratfelder.
(DW, B92)
