Zemljino jezgro je bogato plemenitim metalima, koji probijaju put do površine, navodi nova studija.
Izuzetno precizna analiza vulkanskih stijena pokazala je da Zemljino jezgro “curi” velike količine zlata, koje se diže prema površini.
Prema saopštenju za javnost Univerziteta u Gottingenu, ovo je otkrio tim naučnika koji je proučavao stijene na Havajima.
Kako je zlato uopšte dospjelo na Zemlju?
Više od 99,999 posto Zemljinih zlatnih rezervi leži zakopano ispod 2.900 kilometara čvrste stijene, zaključano u metalnom jezgru planete, daleko izvan našeg dosega.
Ovo zlato je došlo na Zemlju kada se naša planeta tek formirala.
Poput Sunca i svih planeta u našem Sunčevom sistemu, nastao je kondenzacijom gasova i prašine u području naše galaksije gdje danas živimo.
Ovaj plin i prašina nastali su od ostataka zvijezda koje su eksplodirale u dalekoj prošlosti, u čijoj su unutrašnjosti fuzijom atoma nastali teži elementi, uključujući metale.
Kada su se gas i prašina formirali u “velike sfere” – Sunce i planete – teži elementi, koji uključuju zlato, potonuli su prema centru pod utjecajem gravitacije, ostavljajući lakše elemente iznad sebe, koji su se tokom milijardi godina pretvorili u stijene.
Tako je većina zlata ostala “zakopana” duboko ispod površine.
Zlato koje danas iskopavamo iz Zemljine unutrašnjosti došlo je tamo s meteoritima i drugim nebeskim tijelima tokom takozvanog “bombardovanja Zemlje”, prije otprilike 4 milijarde godina, kada je Zemlja već bila formirana planeta.
Kasnije je, zbog geoloških procesa, ovo zlato iz dubina došlo bliže površini, gdje se danas može iskopavati.
Otkrili su da metalno jezgro “curi”
Do sada su naučnici vjerovali da je metalima bogati plašt prilično izolovan i da metali skriveni u njemu nisu prodirali u rane slojeve stijena, ili su to činili izuzetno sporo i rijetko.
Međutim, nove metode koje je razvio istraživački tim pokazale su da to nije sasvim slučaj.
“Naši podaci potvrdili su da materijal iz jezgra – uključujući zlato i druge plemenite metale – prodire u Zemljin plašt iznad njega”, rekao je dr. Nils Messling sa Odsjeka za geohemiju Univerziteta u Gottingenu.
“Kada su stigli prvi rezultati, shvatili smo da smo doslovno naišli na zlatni rudnik”.
Traganje za rutenijumom
Tim je analizirao stijene na jednom havajskom ostrvu, konkretno – tražili su tragove plemenitog metala rutenija (Ru) u vulkanskoj lavi koja čini Havajska ostrva.
U poređenju sa kamenitim plaštom, metalno jezgro sadrži nešto veće količine određenog izotopa koji se zove Ru 100.
Do sada se razlike u količinama nisu mogle preciznije otkriti i izmjeriti, ali nove metode su to omogućile.
Neobično visoki nivoi rutenijuma-100 pronađeni u lavi na Zemljinoj površini mogu značiti samo jedno: ove stijene potiču s granice između Zemljinog jezgra i plašta.
To ne znači ništa više nego da metalno jezgro “curi” i da metali (uključujući zlato) prodiru prema površini.
Profesor Matthias Willbold, koji je također radio na studiji, rekao je da “naši nalazi ne samo da pokazuju da Zemljino jezgro nije toliko izolirano kao što se ranije pretpostavljalo, nego sada možemo pokazati da ogromne količine pregrijanog materijala iz plašta – stotine kvadriliona tona stijena – potiču od granici jezgra i plašta i podižu se na Zemljinu površinu vulkanskim erupcijama, formirajući okeanska ostrva poput Havaja”.
Istraživanje je objavljeno u naučnom časopisu Nature.
