Iako se “ležerno ispijanje kafe” pojavilo u 16. vijeku, koje su Turci i Grci odmah prihvatili, u zapadnoj Evropi ovaj ritual nastao je mnogo kasnije, krajem 19. vijeka.
Ono što je zanimljivo, je da čaša vode koja se dobija uz kafu nije bila namijenjena da se pije. U to vrijeme, mnogobrojne dame su se žalile da imaju poteškoća sa kašičicom koja služi za šećer i mješanje kafe.
Nije im se dopadalo to što kašičicu uprljaju pjenom, a potom takvu moraju da je stave na rub tacne. Mnogi su tada taj potez shvatali nekulturnim i nimalo elegantnim, pa su ugostitelji uveli čašu vode koja se dobija uz kafu.
Njena svrha je bila da gosti mogu da isperu prljavu kašičicu, a tek onda je spuste na tacnu.
U prvi mah, čaša vode se koristila za odlaganje prljave kašičice, ali je ovaj ritual promijenio značenje od 1873. godine, kada su se uvodili prvi vodovodni gradski sistemi, iz planinskih izvora. Tada su kafedžije htjele da pokažu da svoja pića pripremaju sa kristalno čistom izvorskom vodom.
Danas, kada dobijete čašu vode uz kafu, to se smatra dobrim manirom. Mnogobrojne kafane i restorani u svijetu su ga usvojili, ali činjenica je da postoje mjesta gdje je nećete dobiti bez naglašavanja, prenosi Krstarica.
